Shkruan: Dragan Bursać
Nënkryetarja e Kuvendit të Kosovës i mbijetoi masakrës në Podujevë, ndërsa homologu i saj nga Serbia ishte komandant i brigadës që kreu krimet në Kosovë.
Diku në Bruksel apo Berlin, në ato komplekse hoteliere të mëdha ku qëndron administrata e BE-së dhe të gjithë ata të etur për BE-në, që të gjenden në një dhomë pranë njëri-tjetrit një Sarandë nga Kosova dhe një Bozhidar nga Serbia. Jo se hipotetikisht është e mundur, por në praktikë është një gjë shumë e pritshme dhe e realizueshme, shkruan Al Jazeera, transmeton Gazeta10.
Saranda Bogujevici është nënkryetare e Kuvendit të Kosovës, ndërsa Bozhidar Deliq së fundmi është zgjedhur nënkryetar i Kuvendit të Serbisë.
Është e mundur që Saranda dhe Bozhidar të takohen si protokoll në një konferencë apo në një tryezë të përbashkët ku marrëdhëniet mes këtyre dy vendeve dhe njohja reciproke janë debatuar për dhjetë vjet e më shumë. Dhe gjithashtu mund të ndodhë që ata të flasin rastësisht në korridorin e hotelit. Dhe kjo nuk është aspak një mundësi e përjashtuar.
Një fëmi me 16 plumba në trup
Pra, Saranda Bogujevici mund ta pyesë Bozhidar Deliqin se ku ishte më 28 mars 1999 në Kosovë? A ka qenë diku afër Podujevës? A ka dëgjuar për rrugën Rahmana Morina numër 7, ku jetonte Saranda me familjen e saj të madhe? Dhe më e rëndësishmja, a e di ai se si “Akrepat” e Sarandës, po, të njëjtët që vrasin të pafajshmit përreth Srebrenicës, vranë 14 anëtarë të familjes? Pikërisht në shtëpi, atje në një ditë, në një moment?
A e di, Bozhidar, nëse je dhuratë e Zotit, se si “Skorpionët” qëllonin mbi mishin e gjallë të njeriut, pa ndërprerje në dallgë? A e din Bozhidari si u vranë si kafshë njerëzit pas shtëpisë në oborr? Njëherë gratë që u qëndronin para fëmijëve dhe të moshuarve, dhe më pas të moshuarit dhe fëmijët?
A mundet Saranda të përveshë mëngët që t’i tregoj plagët e tmerrshme të plumbave në krahët e saj? Nënkryetarja e Kuvendit të Kosovës mund t’i thotë Bozhidarit, nënkryetarit të Kuvendit të Serbisë, se më 28 mars 1999, ajo mori dy plumba në këmbë, një në shpinë dhe 13 në dorë, ndërsa vëllai i saj dhe nëna u vranë. Kështu qëlluan mbi fëmijët punonjësit e shtetit serb, të njohur si “Skorpionët”. Nga 19 personat e vrarë, shtatë fëmijë dhe shtatë gra, shkruan Al Jazeera Serbia.
Për mrekulli, Saranda shpëtoi dhe shkoi të jetonte në Angli, ku u shkollua. Si një grua e re, e arsimuar dhe e shkëlqyer, ajo u bë nënkryetare e Kuvendit të Kosovës.
Çmimi për vrasjen e fëmijëve – posti i nënkryetarit të Kuvendit të Serbisë
Ndoshta mund ta pyesin Bozhidar Deliqin për qëndrimin i tij në Kosovë? E pra, ai Bozhidar, që do të qëndronte përballë Saranda Bogujevicit, në atë kohë ishte komandant i Brigadës 549 të Motorizuar të Ushtrisë Jugosllave (UJ) në Kosovë, e cila mori pjesë në vrasje monstruoze në përmasa të mëdha.
Në vitin 2013, Fondi për të Drejtat e Njeriut (HLR) publikoi një dosje që përmban dokumentacionin më të plotë të tetë ofensivave ushtarake të brigadës 549 të UJ-së në fshatrat e Kosovës në mars dhe prill 1999, në të cilat u vranë 885 njerëz. 853 qenie njerëzore u vranë. Pikërisht në muajin mars dhe prill, pikërisht kur Saranda mori 16 plumba dhe shpëtoi.
Nuk është e mundur Bozhidar që nuk ke asnjë lidhje me të gjitha këto, aq më tepër që nuk e mohove kurrë që ishe njeriu i parë i brigadës së vdekjes. Dhe nuk do të jetë e drejtë nëse nuk e dini se çfarë ndodhi me Bogujevicët në Podujevë, pikërisht atëherë! Dhe këtë nuk duhet ta pyesë më Saranda, e pyet çdo njeri nënkryetarin e Kuvendit të Serbisë, i cili duket se është pajtuar me të kaluarën e tij të përgjakshme dhe për të cilën i është dhënë posti i një funksionari të lartë shtetëror.
Nuk do të ishte keq t’ju kujtojmë se nën komandën e Deliqit në regjimin serb masakroi, sipas burimeve shqiptare 2174 shqiptarë të Kosovës, 459 prej të cilëve më vonë u gjetën në varreza masive në Peruqac dhe Batajnicë, në territorin e Serbisë.
Delic jo vetëm që është i pandëshkuar, edhe pse çdo ditë në televizionet serbe thotë se “Kosova nuk guxon t’u jepet shiptarve”, por edhe shpërblehet. Dhe ato çmime, sado morbide që të jenë, kanë vazhdimësinë e tyre.
Madje Brigada 549 e Deliqit u dekorua edhe nga krimineli i luftës Slobodan Millosheviq, i cili e nderoi rolin e saj në Kosovë me Urdhrin Hero Kombëtar për “mbrojtjen heroike të vendit”. Mbrojtja heroike e vendit a përfshin vrasjen e grave dhe fëmijëve? Duket se po.
Në atë bisedë hipotetike ai mund t’i rrëfejë të gjitha këto Saranda Bogujevicës, kur ajo mund ta pyesë Bozhidari :”Çfarë po bënit atëherë në Kosovë, ndërsa mishi po më ndahej nga kockat për shkak të armëve dhe plumbave të tu dhe ndërsa shikoja vëllain dhe nënën që po vdiste?” Ai mund të pyetet se si është e mundur që një njeri i tillë me një të kaluar dhe biografi të tillë të gjendet në postin e nënkryetarit të Kuvendit të Serbisë fqinje?
Dhe a e dini se çfarë mund t’i përgjigjet asaj Deliqi?
“Kjo nuk është asgjë, unë Saranda kam qenë disa herë deputete që nga viti 2007 dhe dy herë kam qenë nënkryetare e po këtij Parlamenti serb”.
Ai mund t’i thotë asaj se për 15 vjet ka arkëtuar dhe ngritur rolin e tij shoqëri në këtë lloj Serbie falë krimeve të brigadës së tij.
E më pas deklarata e Presidentes së Kosovës, Vjosa Osmani, e cila thotë: “Në Kosovë, Saranda Bogujevci, e cila i mbijetoi masakrës brutale të regjimit gjenocidal serb, shërben si nënkryetare e Kuvendit dhe ndërkohë Kuvendi i Serbisë emëroi Bozhidar Delic, komandantin e brigadës që masakroi mijëra kosovarë. si zëvendëspresident”, kjo nuk vlenë asgjë në Serbi.
Në fakt e kam gabim, deklarata e presidentit të Kosovës dhe biografia e përgjakshme e Deliqit paraqesin mjetet më të rëndësishme për suksesin e politikanëve serbë. Për keqardhje dhe turp si për Serbinë ashtu edhe për qytetarët e Serbisë, shkruan Al Jazeera Serbia.
Një përfundim
Për më tepër, atë mëngjes të 28 marsit 1999, në oborrin e Halim Gashit u vranë shtatë fëmijë dhe shtatë gra:
Shpëtim (1989) dhe Shpend (1986), djemtë Safet Bogujevci, gruaja e tij Sala (1960), Nora (1984), vajza Seljatin Bogujevci, gruaja Shefkate (1956), Shehide Bogujevci (1932), Nefise Bogujevca Llugaliu (1). motra Seljatina dhe Safeta, nusja e saj Fezdrija Llugialiu (1978), Dafina (1990), Arbëri (1992), Mimoza (1995) dhe Albin (1997), fëmijët Enver Duriqi, Fitnete (1963), gruaja e Enverit dhe Isma. (1930), nëna e Enverit.
Saranda mbijetoi dhe tani dëshmon me jetën dhe veprën e saj për të keqen që ra mbi supet e fëmijëve të saj. Ajo, si gjithë bota, shikon Serbinë, shikon Bozhidar Deliqin, komandantin e brigadës së keqe, që sot është nënkryetar i Kuvendit të Serbisë, dhe pyet me të gjithë ne – PSE???, shkruan Al Jazeera Serbia./Gazeta 10.